A Secret Weapon For อ

A Secret Weapon For อ

Blog Article

Thai language has it's possess numbers which might be mainly used in governing administration letters As well as in property addresses. (See below)

เป็นคนย้ำคิดย้ำทำ พูดเรื่องเดิมๆ พูดเก่ง มีคนชวนเม้าส์เมื่อไรก็คือเม้าสยาว

อนุญาตให้เผยแพร่ข้อความภายใต้สัญญาอนุญาตครีเอทีฟคอมมอนส์ แบบแสดงที่มา-อนุญาตแบบเดียวกัน; อาจมีเงื่อนไขอื่นเพิ่ม

Although the designs on the figures have gone through some modifications more than the generations, the basic system continues to be in keeping with its thirteenth-century counterpart. The Thai alphabet includes forty four consonants. Vowels are usually not A part of the alphabet but are stated down below. Consonants are divided into 3 lessons: Small, Center, and Significant, which outline the tone and pronunciation of the syllable.

Considering that many of the consonants produce a similar sound, Each and every consonant has an acrophonic phrase that is conventionally utilized to uniquely recognize it.

Then you'll know the superior-course consonants by sound. One more clue for the high-class consonants is none of the sample words and phrases for these consonants are spoken which has a mid or superior tone—most have a reduced or increasing tone.

[แอส ฟาร์ แอส แอม คอนเซิน] เท่าที่ผม/ดิฉันเกี่ยวข้อง เท่าที่ผม/ดิฉันเป็นห่วง

I failed to pay attention to Thai tones; I centered on vocabulary and didn't think about the Thai tones. I made a decision to give attention to the context of a sentence.

สระเติมรูป คือสระที่เขียนเติมรูปเมื่อไม่มีตัวสะกด เช่น มือ (ม + —ื)

อักษรต่ำนำ พยัญชนะตัวหลัง เป็นอักษรต่ำได้เพียงอย่างเดียว

เรียกไม้ที่เป็นแกนกลางของตัวว่าว ว่า อกว่าว

เสียง อ นี้นับเป็นเสียงพิเศษ ที่พบได้ในบางภาษาเท่านั้น เช่น ภาษามัลดีฟส์ (อักษรทานะ) เมื่อเทียบเสียงกับภาษาอื่น มักจะเทียบเป็นเสียงสระบ้าง เสียง /ห/ บ้าง ซึ่งมีความใกล้เคียง แต่ไม่ตรงกันเสียทีเดียว

Consonant classes: The Thai script categorizes consonants into three classes, which play an important role luckybarr in determining the tone of the syllable.

สระ เ–อะ ที่มีตัวสะกดใช้รูปเดียวกับสระ เ–อ เช่น เงิน เปิ่น เห่ยเห่ย